شما اگر دیابت و قند خون بالایی دارید نباید از خوردن این عسل طبیعی بپرهیزید ولی مقدار مجاز آن را رعایت کنید.

عسل طبیعی چون شاخص گلایسمیک پایین تری در مقایسه با قند دارد، بهتر از قند است. با این حال، عسل هنوز هم کربوهیدرات دارد، بنابراین برای بیماران دیابتی میزان استفاده از آن محدودیت دارد اما باتوجه به خواص بیشماری که دارد به جای شکر و قند برای شرین کردن غذا یا نوشیدنی ها بسیار توصیه می شود.

عسل دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است و همچنین دارای مقادیر کمی مواد معدنی ، ویتامینBو ویتامین Cاست.تا جایی که قرن هاست، عسل به عنوان یک عامل ضد میکروب برای درمان بریدگی ها، زخم، آکنه و دیگر ناراحتی های پوستی استفاده می شده است.

عسل شیرین کننده ای است که به هیچ عنوان قابل مقایسه با شکر نیست، هر دو حاوی کربوهیدرات هستند. با این حال، ترتیب قرار گرفتن گلوکز و فروکتوز در قند و عسل آنها را از یکدیگر متفاوت می کند.

شاخص گلایسمیک عسل از قند معمولی پایین تر است (به ترتیب ۵۵ در برابر ۶۵) بنابراین خوردن عسل ممکن است سبب افزایش نسبتا کمتری در مقدار قند خون نسبت به مصرف قند شود.

درباره ی شمارش کربوهیدرات، مهم است که بدانیم ۱ قاشق غذاخوری عسل به عنوان یک وعده ی سروینگ عسل حاوی ۱۵ گرم کربوهیدرات است.همچنین مهم است که توجه داشته باشید که در دستورالعمل های رژیمهای غذایی انجمن دیابت آمریکا و انجمن قلب آمریکا هر دو به کاهش مصرف “قند افزوده” که شامل قند و عسل می باشد، توصیه شده است.

اما کاهش مصرف به این معنا نیست که شما عسل را بطور کامل از رژیم غذایی خود حذف کنید.طعم عسل کمی شیرین تر از قند است، بنابراین در دستورهای پخت و پز شما می توانید ۱ قسمت عسل را جایگزین یک و یک چهارم قسمت از شکر کنید، این کارموجب کاهش محتوای کربوهیدرات موجود در غذای شما می گردد.در بسیاری از موارد با افزودن کمی عسل به ماست ساده و چند عدد از انواع توت، کربوهیدرات کمتری نسبت به مصرف ماست های میوه ای آماده، دریافت خواهید کرد.همین موضوع در مورد شیرین کردن نوشیدنی ها نیز صادق است با افزودن مقدار کمی عسل به چای و افزودن یخ به آن مقدار کربوهیدرات کمتری نسبت به آیس تی آماده در یک رستوران یا فروشگاه دریافت می کنید

بنا بر این توصیه می شود به منظور شیرین کردن غذا از عسل استفاده نمایید و از مصرف آن بدون نظر پزشک جدا خودداری نمایید.